Διάστημα

Αλλά χάρη στην ανθρώπινη περιέργεια, η έρευνα για την κατανόηση της ουσίας της συνεχίζεται αμείωτη. Ένας αστροφυσικός στο Ινστιτούτο Flatiron πρότεινε μια άλλη εξωτική πιθανή εξήγηση: η σκοτεινή ύλη βρίσκεται σε ένα στρεβλό καθρέφτη σύμπαν μέσα στο δικό μας, όπου τα άτομα δεν μπόρεσαν ποτέ να σχηματιστούν.

Η μελέτη βασίζεται σε αρκετές ενδιαφέρουσες συμπτώσεις. Πρώτον, οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι υπάρχουν περίπου ίσες ποσότητες συνηθισμένης και σκοτεινής ύλης, οι οποίες υπερτερούν αριθμητικά της βαρυονικής ύλης κατά έναν παράγοντα περίπου πέντε. Και δεύτερον, τα νετρόνια και τα πρωτόνια έχουν σχεδόν την ίδια μάζα, γεγονός που τους επιτρέπει να σχηματίζουν σταθερά άτομα – μια τυχαία αλλά σταθερή ιδιότητα του κβαντικού κόσμου, διότι διαφορετικά το σύμπαν μας δεν θα φιλοξενούσε κανένα από τα άτομα που αποτελούν τα αστέρια, τους πλανήτες και εμάς τους ίδιους.

Σελίδες: 1 2

Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν πρόσφατα ένα κβάζαρ ρεκόρ με διάφορους τρόπους. Σε αυτό τους βοήθησε το VLT ESO, εγκατεστημένο στη Νότια Αμερική. Το άρθρο σχετικά με την ανακάλυψη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Astronomy.

Κβάζαρ ονομάζονται οι πυρήνες των γαλαξιών, τόσο φωτεινοί που τους βλέπουμε ακόμη και όταν το ίδιο το αστρικό σύστημα δεν είναι ορατό λόγω της τεράστιας απόστασης. Η πηγή αυτής της δραστηριότητας είναι μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα που απορροφά ενεργά ύλη. Ταυτόχρονα, μεγαλώνει και γεννά ακτινοβολία.

Το κβάζαρ J0529-4351 που περιγράφεται στη νέα μελέτη είναι τόσο μακριά από εμάς που η ακτινοβολία από αυτό χρειάζεται 12 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στη Γη. Ταυτόχρονα στις εικόνες είναι πολύ καλά ορατό – επειδή είναι 500 τρισεκατομμύρια φορές φωτεινότερο από τον Ήλιο. Πιο συγκεκριμένα, τόσο φωτεινός είναι ο δίσκος προσαύξησης με διάμετρο 7 έτη φωτός, που περιβάλλει τη μαύρη τρύπα. Είναι περίπου 15.000 φορές μεγαλύτερη από την τροχιά του Ποσειδώνα.

Αυτός ο δίσκος είναι που κάνει τον J0529-435 το φωτεινότερο γνωστό κβάζαρ. Παρά το γεγονός ότι είναι 17 δισεκατομμύρια φορές φωτεινότερος από τον Ήλιο, δεν μπορούμε να δούμε την ίδια τη μαύρη τρύπα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι εκπληκτική ως προς τις παραμέτρους της. Είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο από όλα τα αντικείμενα αυτής της μορφής. Κάθε μέρα γίνεται κατά μία ηλιακή μάζα βαρύτερη.

Σελίδες: 1 2

Ο ρομποτικός χειρουργικός βραχίονας spaceMIRA (“μικροσκοπικός ρομποτικός βοηθός”) έχει παραδοθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) με πύραυλο της SpaceX στις αρχές του 2024. Ο χειρουργικός βραχίονας αναπτύχθηκε σε συνεργασία μεταξύ του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα-Λίνκολν (UNL) και της ιδιωτικής εταιρείας Virtual Incision. Μόλις εγκατασταθεί, οι γιατροί στη Γη θα μπορούν να ελέγχουν εξ αποστάσεως τον βραχίονα για να εκτελούν μια σειρά από ενέργειες κοπής και σύλληψης που στοχεύουν να μιμηθούν τη χειρουργική επέμβαση σε ανθρώπινο ιστό.

Ο βραχίονας έχει μήκος 76 εκατοστά και ζυγίζει 900 γραμμάρια. Στεγάζεται σε ένα κουτί στο μέγεθος ενός φούρνου μικροκυμάτων, όπου έγιναν οι δοκιμές. Μια ενσωματωμένη κάμερα επέτρεψε στους χειρουργούς να ελέγχουν το χέρι για να πιάσει και στη συνέχεια να κόψει 10 διαφορετικά λαστιχάκια, τα οποία ήταν υποκατάστατα του ανθρώπινου ιστού. Οι χειρουργοί όχι μόνο έπρεπε να κάνουν τις κοπές με μεγάλη ακρίβεια, αλλά έπρεπε επίσης να προσέξουν να μην χτυπήσουν τον ρομποτικό βραχίονα στο σώμα. Αν ήταν απρόσεκτοι, το κύτος θα μπορούσε να είχε σπάσει και τα συντρίμμια που θα προέκυπταν θα είχαν τραυματίσει τους αστροναύτες που επέβαιναν στον ISS.

Σελίδες: 1 2

Στον ουρανό της Γης, ο NGC 1559 γειτονεύει με το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου (GMC), έναν δορυφορικό γαλαξία του Γαλαξία μας. Αλλά αυτό είναι απλά ένα τέχνασμα του ματιού. Ο ΓΜΣ απέχει 160 χιλιάδες έτη φωτός από τη Γη και μας πλησιάζει σταδιακά. Η απόσταση από τον NGC 1559 είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερη και είναι 35 εκατομμύρια έτη φωτός. Ταυτόχρονα, κάθε δευτερόλεπτο αυξάνεται κατά άλλα 1300 χιλιόμετρα.

Στην πραγματικότητα, ο NGC 1559 είναι ένας μοναχικός γαλαξίας, ο οποίος δεν έχει καθόλου στενούς γείτονες και δεν ανήκει σε κανένα σμήνος. Όμως, παρά τη μοναξιά του, ο NGC 1559 εξακολουθεί να είναι ένα πολύ ενδιαφέρον αντικείμενο.

Όπως και ο Γαλαξίας μας, ο NGC 1559 ταξινομείται ως σπειροειδής γαλαξίας με διασταύρωση. Η εικόνα του JWST δείχνει τους συστρεφόμενους σπειροειδείς βραχίονές του που είναι γεμάτοι με πολλαπλές περιοχές ενεργού σχηματισμού άστρων, καθώς και ένα κέντρο που περιβάλλεται από νέφη θερμού αερίου. Ο NGC 1559 φιλοξενεί επίσης αρκετούς υπερκαινοφανείς αστέρες. Τα τελευταία 40 χρόνια, τέτοια γεγονότα έχουν συμβεί τέσσερις φορές.

Σελίδες: 1 2

Ο αστεροειδής 2008 OS7 πέρασε από τη Γη στις 2 Φεβρουαρίου 2024 σε ασφαλή απόσταση 2,9 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, 7,5 φορές την απόσταση από τη Σελήνη. Παρόλο που δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος για τον πλανήτη μας, οι επιστήμονες του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA (JPL) χρησιμοποίησαν το ραντάρ ηλιακού συστήματος Goldstone (GSSR) για να απεικονίσουν τον αστεροειδή καθώς περνούσε.

Τα νέα δεδομένα προσδιόρισαν με ακρίβεια το μέγεθος του αστεροειδούς, καθώς άλλα συστήματα ραντάρ δεν παρείχαν αρκετές εικόνες πριν από το κοντινό πέρασμά του. Ο αστεροειδής 2008 OS7 περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο κάθε 2,6 χρόνια, διασχίζοντας την τροχιά της Αφροδίτης και του Άρη. Έχει χαρακτηριστεί ως δυνητικά επικίνδυνος, αλλά μια σύγκρουση με τη Γη δεν αναμένεται πριν από 200 χρόνια από τώρα, σημειώνει το JPL.

Σελίδες: 1 2